Mantelzorg is de term die wordt gebruikt om de zorg te beschrijven die wordt verleend door familieleden, vrienden, collega's of andere naasten aan een persoon die hulpbehoevend is of spontaan kan worden. Het verwijst naar de onbetaalde zorg die gegeven wordt aan iemand met een langdurige ziekte, een (medische) beperking of ouderdomsproblemen.
Mantelzorgers bieden verschillende vormen van ondersteuning aan, afhankelijk van de behoeften van de zorgbehoevende persoon. Dit kan onder andere hulp bij dagelijkse activiteiten omvatten, zoals het helpen bij het aankleden, wassen, eten, het innemen van medicijnen en het bieden van emotionele steun. Mantelzorgers kunnen ook verantwoordelijk zijn voor het regelen van medische afspraken, het bijhouden van de gezondheidstoestand van de zorgvrager en het coördineren van verschillende zorgdiensten.
Mantelzorg kan een veeleisende en uitdagende taak zijn. Mantelzorgers dragen vaak een aanzienlijke verantwoordelijkheid en kunnen te maken krijgen met fysieke, emotionele en financiële belasting. Ze kunnen soms hun eigen behoeften en welzijn verwaarlozen terwijl ze voor anderen zorgen. Het is belangrijk dat mantelzorgers ondersteuning krijgen, zowel praktisch als emotioneel, om hen te helpen omgaan met de uitdagingen van mantelzorg.
In veel landen worden programma's en organisaties opgezet om mantelzorgers te ondersteunen en hen toegang te geven tot informatie, training, respijtzorg (tijdelijke vervanging van de mantelzorger), financiële steun en andere vormen van hulp. Het doel is om mantelzorgers te helpen hun rol beter te vervullen en hen te ondersteunen bij het behoud van een goede balans tussen hun zorgverantwoordelijkheden en hun eigen welzijn.
In principe mag een lekenhulpverlener die geen mantelzorgen is GEEN medicijnen verstrekken. Alleen onder professionele begeleiding (bijvoorbeeld de centralist van de meldkamer) of met toestemming van de hulpbehoevende persoon mag in uitzonderlijke gevallen medicatie worden toegediend.